Toplumumuz İsrafın Haram Olduğunu Halen Anlamadı!…

Görmüş olduğunuz bu resim, Elazığ’da bir Kahvaltı Salonu’nda sipariş edilip, ancak yenilmeyen bir sofradaki yiyeceklerin resmidir.  İnsanın ne kadar vicdanını sızlatıyor değil mi? Biz ne ara böyle olduk?

Toplumumuzda israfın haram olduğu bilinse de, özellikle kahvaltı salonlarında insanlar halen yiyecekleri bilinçsizce israf edebiliyor. Bu durum, hem dini açıdan sakıncalı hem de ciddi bir toplumsal sorundur.

İnsanların Yiyecek İsraf Etme Nedenleri: Göz Doygunluğu ile Hareket Etmek

İnsanlar, sofrada çeşitlilik gördüğünde açlık hissiyle normalde yiyeceğinden daha fazlasını alabiliyor. Ancak masada kalan fazla yiyecekler çöpe gidiyor.

 Kendi Tüketimini Doğru Tahmin Edememek

Çoğu kişi, gerçekten ne kadar yiyeceğini hesaplamadan tabağını dolduruyor. Fazla ekmek almak, reçel ve peynir gibi bir çok  ürünleri gereğinden fazla almak, bunların bir kısmının çöpe gitmesine neden oluyor.

 Paylaşım Kültürünün Zayıflaması

Eskiden insanlar sofrada fazla kalan yiyecekleri yanlarına alır veya ihtiyacı olan birine verirdi. Ancak günümüzde birçok kişi, tabağında kalan yiyecekleri değerlendirmek yerine olduğu gibi bırakıyor.

 Bilinç Eksikliği

Bazı insanlar, bir lokmanın bile değerini bilmiyor ve “Zaten ücretini ödedim” diyerek yiyecekleri bırakabiliyor. Oysa bu, hem dini hem de ahlaki açıdan yanlış bir tutumdur.

 İsrafı Önlemek İçin Ne Yapabiliriz?

Sadece Tüketebileceğimiz Kadar Almalıyız: Sofradan aç kalkmamak için fazla yemek almak yerine, ihtiyacımız kadarını alıp bitirdikten sonra tekrar isteyebiliriz.

Ekmeği ve Yan Ürünleri Gereksiz Açmamalıyız: Açılan ve tüketilmeyen ürünler çöpe gideceği için sadece ihtiyacımız kadar kullanmalıyız.

Arta Kalanları Değerlendirmeliyiz: Sofrada bitiremediğimiz ekmek, peynir veya zeytini yanımıza alabilir veya ihtiyacı olan birine verebiliriz.

İsrafın Dini ve Ahlaki Boyutunu Hatırlamalıyız: İsrafın haram olduğunu ve başkalarının rızkına saygı göstermek gerektiğini aklımızdan çıkarmamalıyız.

Gıda israfı, sadece ekonomik değil, aynı zamanda ahlaki ve vicdani bir sorumluluktur. Her birey, tabağındaki nimete sahip çıkarsa, toplumsal olarak bu büyük sorunu önleyebiliriz.