HERKES BİR ONLAR İKİ KERE YIKILDI

Bundan yaklaşık bir buçuk yıl önceydi. 24 Ocak 2020 günü saatler 20:55’i gösterdiğinde,Elazığ 15
saniye süren 6.8 şiddetindeki depremle sarsıldı.O an ışıklar söndü bu şehir için, karanlık ve hüzün
konuştu.Herkesin evde bulunduğu,akşam yemeğinin yendiği saatlerdi,hazırlıksız yakalandı
herkes.Öyle bir korku ki bu,o an kimi kurtaracağını,nasıl yapacağını düşünemiyor insan.Yapıları
sağlam olanlar için süre olsa da,çürük olanlar için böyle bir şans yoktu maalesef.Depremin ilk
dakikalarında şanslı olanlar kendilerini çoluk çocuk bir çırpıda dışarıya attılar.Peki kağıt gibi katlanıp
yıkılan binaların altında kalanlar,onlar o kadar şanslı değillerdi.Ilk bakışta üç binanın yıkıldığı haberi
geldi.Devlet hızlı bir refleksle, bütün birimleriyle o binalara doğru yöneldi.Arama kurtarma ekipleri ve
yardım malzemeleri en kısa sürede hasarlı binaların ve dışarda kalan insanların olduğu bölgelere
intikal ettirildi.Devlet;bakanı, milletvekili,mülki amirleri ve tüm birimleriyle oradaydı.Yaralar sarılmaya
çalışıldı.Saatler ve günler geçtikçe,umutlar da tükeniyordu.Arama kurtarma ekiplerinin özverili
çalışmaları sonucu onlarca vatandaşımız çıkarıldı o üç enkaz altından.Kurtarılan vatandaşlar
umudumuza umut oldu.Ertesi ve diğer günler manzaranın rengi değişti.Görüldü ki yıkılan üç bina var
ama yıkılacak,oturulmayacak halde olan yaklaşık 25 binin üzerinde yapı var.Maalesef 39 canımızı
yitirdik enkaz altında.Şehir ölüm sessizliğine büründü.Sonraki günlerde kar yağışı başladı,bu sefer
soğuk vurdu çadırda yaşayan Elazığlı vatandaşlarımızı.Yardımların dağıtılması noktasında yaşanan sıkıntılar,ihtiyaç sahibi olanların yardımlara yeterince ulaşamaması bir kez daha yıktı burada yaşayan insanları.Kimi annesini,kimi çocuğunu,kimi eşini kaybetti.Farklı acı hikayelere şahitlik ettik bu
günlerde.Her gün yaşanan artçılar,bozulan psikolojileri biraz daha bozdu.Çadırlarda,konteynerlerde
yaşayanlar soğukla,acıyla,çaresizlikle mücadele ettiler.Esnaf dükkanını açamadı.Açmaya çalışanlar da
hasarlı raporları yüzünden açamadı.Psikolojik çöküntü,evsizlik sorunu,ekonomik sorunlar daha çok
yıprattı insanları.Açıklanın raporlarla ağır hasarlı binalar yıkılacak, diğerleri güçlendirilecek
yönündeydi.25 binin üzerindeki binanın şu ana kadar dörtte birinin yıkımı gerçekleştirilebildi.Yapılan
konut sayısı 6 bin civarında.Daha 20 bin konutun yıkılıp yenilenmesi gerekiyor.Orta hasarlı binalarda
artçılarla ağır hasarlı hale geldi, onlar da büyük risk altında.Yaklaşık 80 bin kişi mağdur oldu bu
süreçte.Bir kısmı çok sevdiği şehrinden göç etmek zorunda kaldı.Tam bunlar yaşanırken bir de
pandemi olayı patlak verdi.Bu hem süreci yavaşlattı,hem de var olan durumu daha ağır hale
getirdi.Vatandaş içeri girse deprem, dışarı çıksa pandemi tehlikesi ile karşılaşacaktı.Esnaf;olmayan
veya kapanan dükkanları nedeniyle,çoğu iflas etmek üzere çoğu da kepenk kapattı.Başka şehirlerdeki
esnafa verilen hibe krediler bu şehirdeki esnafa geri ödemeli olarak verildi.Zaten iş yapamayan veya
kapanan dükkan sahipleri krediyi nasıl ödeyecekti.Bugün yıkımlar ağır şekilde ediyor.Karamsarlık,çaresizlik gibi, bir de toz bulutu kaplamış durumda şehrin her tarafını.Herkes hükümetten uzanacak eli bekliyor,ekonomik sıkıntılar almış başını gidiyor.Şehir planlamasının iyi yapılması, şehrin dağlık kısımlara doğru inşa edilip,ova kısmının mümkün olduğunca boşaltılması gerekiyor.Deprem her zaman olacaktır,yarının planlarını ona göre yapmamız,şehirleşmeyi ona görekonumlandırmamız gerekiyor.Elazığ halkı haklı olarak şunu söylüyor;Evet pandemi süreci herkesi etkiledi.Biz; canlarımızı, evlerimizi,anılarımızı,yarımınızı, umutlarımızı kaybettik. Bu süreçte herkes bir kere belki ama biz iki kere yıkıldık.Elazığ şehrinin, diğer şehirlere tanınan ayrıcalıklardan hakkı olanının verilmesini ve Büyükşehir statüsüne alınmasını talep ve arzu ediyoruz.Şehir ancak bu şekilde ekonomik dar boğazı aşıp,düştüğü yerden ayağa kalkacaktır.Bu tür acıların bir daha yaşanmaması
temennisiyle ölenlere rahmet,kalanlara sabırlar diliyorum.
Sevgili okurlarıma ise huzurlu, mutlu, sağlıklı günler diliyorum.